Klasyfikacja śmieci w rozwiniętych krajach zagranicznych jest stosowana od dawna, takich jak Niemcy, Szwecja i Japonia, a klasyfikacja śmieci w tych krajach jest w stosunkowo dojrzałym stadium. Oczywiście, są dojrzałe, są niedojrzałe, globalna klasyfikacja śmieci nie ma jednolitego modelu, zgodnie z warunkami krajowymi mają własne priorytety. Niemcy były pierwszym krajem, który wprowadził ustawodawstwo gospodarcze, z „kaskadowymi” karami i dwukierunkowym systemem recyklingu. Odpowiedzialność Japonii za klasyfikację śmieci jest jasna, istnieje doskonały system nagród i kar, który jest ściśle wdrażany zgodnie z przepisami. Szwecja jest pierwszym krajem, który wprowadził segregację odpadów i recykling za pośrednictwem przepisów podatkowych i opłat, a system odpowiedzialności za produkcję jest pierwszym w Szwecji. Ogólnie rzecz biorąc, te zasady i przepisy są rozwijane od rozległych do drobnych, łącząc nagrody i kary, a ich sednem jest kultywowanie świadomego uczestnictwa obywateli.
Niemcy uchwaliły przepisy zakazujące utylizacji śmieci według własnego uznania i zapewniające ochronę przedsiębiorstwom zajmującym się sortowaniem i recyklingiem śmieci. Przedsiębiorstwa zajmujące się recyklingiem śmieci mają prawo nie poddawać recyklingowi śmieci, które nie są wyrzucane zgodnie z klasyfikacją, a także mogą mieć prawo do nałożenia na nie określonej grzywny po długim czasie, a przedsiębiorstwa zajmujące się sortowaniem śmieci otrzymają również miejską opłatę za utylizację śmieci.
Japoński przemysł klasyfikacji śmieci ma bogate doświadczenie rozwojowe, które składa się głównie z trzech etapów, pierwszy etap to klasyfikacja śmieci, drugi etap to efekt klasyfikacji śmieci, a trzeci etap to recykling śmieci. W Japonii można zobaczyć kilka koszy na śmieci na ulicach, tylko niewielka liczba koszy na śmieci jest ustawiona w pobliżu niektórych sklepów spożywczych, celem jest umożliwienie ludziom zabierania śmieci do domu, aby zapewnić czystość japońskich ulic.